Home ข้อคิด (ข้อคิดดีมากๆ) เรื่องลูกพลับที่เหลือไว้บนต้น หากรู้จัก “ให้” ย่อม “ได้คืน”

(ข้อคิดดีมากๆ) เรื่องลูกพลับที่เหลือไว้บนต้น หากรู้จัก “ให้” ย่อม “ได้คืน”

0 second read
0
0
156

สามีภรรย า คู่หนึ่งรับจ้างเลี้ยงปลาให้กับเถ้าแก่ เถ้าแก่จ่ายเงินเดือนให้คู่นี้เดือนละ 5,000 บาท บ้านพัก

ข้าวส ารอาหารแห้ง และของใช้ เถ้าแก่เป็นผู้จัดหามาให้เขาทั้งสองคนมีหน้าที่ให้อาหารปลาวันละ 2 รอบ

รอบเช้า 1 รอบและรอบเย็นอีก 1 รอบนอกเหนือจากนั้นแล้วแต่สองสามีภรรย า ว่าจะจัดการกับชีวิต

อย่ า งไรเถ้าแก่ไม่ได้จำกัด กับชีวิตส่วนตัวของลูกน้องเขามาที่บ่อเลี้ยงปลาเพียงแค่ต้นเดือนกลางเดือน

และปลายเดือนซึ่งเป็นช่วงที่ต้องนำอาหารปลามาให้นำข้าวของเครื่องใช้มาให้ลูกน้อง อีกทั้งถือเป็นการ

มาถามไถ่สารทุกข์สุก ดิ บ เมื่อผ่านไป 2 ปี ปลาในบ่อทำกำไรให้เถ้าแก่ 4 แสนบาท เถ้าแก่ดีใจเป็นอย่ างยิ่ง

เขาจึงนำเงิน 1 หมื่นบาทมอบให้ลูกน้องเพื่อเป็นกำลังใจและอนุ ญ า ต ให้กลับไปเยี่ยมบ้านเกิดได้ 1 เดือน

ส่วนค่าเดินทางก็มอบให้อีกจำนวนหนึ่ง เมื่อภรรย า ของเถ้าแก่รู้เข้าก็โมโหเห็นอย่ า งยิ่ง

“คุณจะบ้ า เหรอ ส ม อ งบวมน้ำหรือยังไงเงินเดือนก็จ่ายเต็มที่ บ้านก็ไม่ต้องเช่าข้าวก็ไม่ต้องซื้อนี่ยัง

แถมทั้งเงินเหมื่นและเงินค่ารถอีก ทำอะไรทำไมไม่ปรึกษาฉันก่อน”เถ้าแก่ได้แต่หัวเราะ แล้วบอกกับภรรย าว่า

“ผมจะเล่าอะไรให้คุณฟัง…” “มีหมู่บ้านหนึ่งชาวบ้านต่างมีอาชีพปลูกลูกพลับ เมื่อถึงฤดูหนาวพวกเขาพา

กันเก็บลูกพลับจนไม่เหลือ คาต้นไว้แม้แต่ลูกเดียวมีปีหนึ่งที่อากาศหนาวมากเป็นพิเศษ หิมะก็ตกมากกว่า

ทุกปีนกสาลิกาจำนวน สองสามร้อยตัวหาอาหารกินไม่ได้พากันหนาว ตา ย ภายในคืนเดียวเมื่อฤดูใบไม้ผลิ

ของอีกปี ต้นพลับก็ผลิใบใหม่ออกมาเมื่อมันเริ่มออกด อ ก ไม่รู้ว่า ห น อ น มาจากไหนจำนวนมากมายพา

กันกัดกินทั้งด อ ก และ ใบของต้นพลับจนเกิดความเสียหายอย่ า งมากส่วนลูกพลับที่เล็ดรอดมาได้พอโต

สักนิ้วก้อยก็ถูกห น อ น เหล่านั้นกัดกินไปจนหมดชาวบ้านต่างก็พากันคิดถึงนกสาลิกา หากยังมีนก

สาลิกาอยู่ ห น อ น เหล่านี้ก็คงจะไม่นำภัยมาให้…” “จากนั้นเป็นต้นมา เมื่อถึงฤดูเกี่ยวเกี่ยวลูกพลับ

ชาวบ้านก็จะเหลือลูกพลับคาไว้บนต้น เพื่อให้เป็นอาหารของนกสาลิกาในหน้าหนาว ลูกพลับสีเหลืองแสด

ดึ ง ดู ด ให้นกสาลิกาจำนวนมากมาจิกกินในฤดูหนาว นกสาลิกาก็แสนรู้คุณเมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิก็ไม่ยอม

บินจากไปคอยจัดการกับ ห น อ น ที่มารังควานต้นพลับจากนั้นเป็นต้นมาชาวบ้านก็มีลูกพลับอุดมสมบูรณ์ทุกปี”

“ผมเหลือลูกพลับไว้ให้นกสาลิกากิน คุณว่าผมโ ง่ เหรอ” เมื่อภรรย า ได้ฟังจบ ก็เข้าใจในทันทีจุดหมาย

ที่เหลือลูกพลับไว้บนต้น ก็เพื่อแบ่งปันให้กับนกสาลิกาได้อยู่รอดการดูแลให้สวัสดิการแก่ลูกน้อง ก็เพื่อให้

ลูกน้องรู้ว่าเถ้าแก่สำนึกคุณพวกเขา เช่นกันคุณได้มากคุณก็ให้ลูกน้องมากตาม ความจริงก็คือคุณได้ให้ตัวคุณเอง

ขอบคุณที่มา เรื่องดีๆ มีข้อคิด

Load More Related Articles
Load More By wansuk
Load More In ข้อคิด

Check Also

อุปนิสัย 10 ข้อ ที่คอยขัดขวางความรวย ถ้าไม่เลิกก็จะลำบากต่อไป

คุณเคยสงสัย ไหมว่า ทำไมตอนนี้ถึงยังไม่รวยกับเขาสักที ทั้ง ๆ ที่ ก็ตั้งใจทำงาน ทำมาหากินอย่…