ประโยคง่ายๆ สั้นๆ “ใช้ชีวิตแบบคนจน แล้วคุณจะไม่มีวันจน!” เป็นคำพูดที่คนสมัยก่อน มักใช้สอนลูกหลาน คนสมัยก่อนจะประหยัดอาจจะเพราะเคยผ่านความลำบากมาก่อนแต่ที่จริงก็ไม่น่าจะแบ่งว่าเป็นคนสมัยก่อน
หรือสมัยนี้ เพราะเป็นเรื่องของปัจเจก บุคคลมากกว่า ผู้เขียนเชื่อว่าคนยุคใหม่เองก็มีไม่น้อยที่รู้จักใช้เงิน แบ่งเงินเก็บออม ไม่จำเป็นว่ามีมากต้องใช้มากเพียงแต่ด้วยความที่โลกเราอยู่ในยุคของทุนนิยมที่เน้นเรื่องของการบริโภคนิยมเป็นที่ตั้ง
ผู้คนเชื่อว่าความสุขจะเกิดขึ้นได้จากการใช้เงิน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องกินหรือ เที่ยวก็เลยจัดกันเต็ม ไม่มีแล้วสำหรับคำว่าลำบากก่อนสบายทีหลัง เพราะต้องการสบายตั้งแต่วันนี้เลย
ผู้คนในยุคนี้มีแนวโน้มที่จะใช้จ่ายเงินเพื่อ ซื้ อ ความสุขมากกว่าคนในอดีต
นี่เป็นความจริงที่ทุกคนรู้ดี เพียงแต่บางครั้งเราต้อง เหมือนหยุดคิด หรือมีเบรกตัวเองไว้บ้าง การไป อ่ าน เจอประโยคที่เป็นข้อคิดหรือคติทำให้เราหยุด หันมาทบทวนพฤติกรร ม ของตัวเองว่ามีอะไรที่มากหรือน้อยเกินไปแล้วก็ปรับเปลี่ยนเพื่อให้เกิดความสมดุลมากขึ้น
เหมือนอย่างที่ ช า ว พุ ท ธ ยึดเรื่องการเดินทางสายกลาง น่าจะเป็นความสุขที่แท้จริงมากกว่า
บางคนที่ยังเรียกตัวเองว่าไม่มีหรือจน อาจเถียงว่า..
ไม่ต้องใช้ชีวิตแบบจน ก็ถูกบังคับให้ต้องมีชีวิตแบบจนๆ อยู่แล้วล่ะ ถ้าความคิดเริ่มต้นของคุณเป็นแบบนี้ แสดงว่าคุณไม่รู้ถึงความหมายเบื้องลึกเบื้องหลังของข้อความนี้ นำไปคิดและประยุกต์ใช้ให้เหมาะสมกับชีวิต
มีบางคนบอกว่าเห็นคนเก็บขยะ เขากิน อาห าร ถูกๆ ใส่เสื้อผ้าเก่าๆ เขาก็ยังคงจนอยู่ ส่วนเจ้าของร้านทอง กิน อาห าร ในภัตตาคาร ใส่เสื้อผ้าหรูราคาแพง ก็เห็นเขาก็ยังรวยอยู่ถ้าคุณคิดแบบนี้ก็แสดงว่าข้อความนี้คงไม่มีประโยชน์อะไรที่คุณจะเอาไปคิดต่อได้ชีวิต
คนเราจะแตกต่างกันก็อยู่ที่ทัศนคติในการมองชีวิตที่แตกต่างนี้แหล่ะค่ะ การเปิดกว้าง ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น มีทัศนคติในเชิงบวกเท่านั้นที่จะทำให้เราก้าวข้ามกำแพงที่มีอยู่ในใจของตัวเราเองได้
“ใช้ชีวิตแบบจน แล้วคุณจะไม่มีวันจน”
การใช้ชีวิตแบบคนจนไม่ได้หมายถึงให้เราต้องไปตกระกำลำบาก กิน อาห าร ราคาถูก ใส่เสื้อผ้าเก่าๆ ขาดๆ แต่หมายถึงเราต้องรู้จักเลือกกิน เลือกใช้ ไม่ฟุ่มเฟือย ไม่กินทิ้งกินขว้างหรือมีข้าวของมากมายเกินความจำเป็น ยกตัวอย่างง่ายๆ
เด็กที่จนเขาไม่มีสิทธิ์เลือกอยู่แล้วจาน อาห าร ที่วางตรงหน้าก็คือสิ่งที่เขาต้องทาน แต่เด็กสมัยใหม่บางคนสั่ง อาห าร มาทานไม่หมด ถึงเวลาก็จะอ้อนสั่งอย่างอื่นใหม่
หากอย ากสอนลูกด้วยวิธีที่ถูกต้องก็คือต้องทานให้หมดเท่านั้นถึงจะสั่งใหม่ได้ เราต้องรับผิดชอบกับ อาห าร ที่เราสั่งมา เด็กยุคใหม่หลายคนที่นั่งกินข้าวร้าน อาห าร ตามสั่งไม่ได้มีเยอะมากค่ะเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายก็เหมือนกัน มีเท่าที่จำเป็นก็พอ
แต่บางคนกลับมีรองเท้าตั้งหลายสิบคู่ในคราวเดียวกัน มันดูจะเยอะเกินไปไหมการอยู่ในสังคมบางครั้งเราก็จำเป็นต้องเห็นเพื่อนร่วมงานคือคนร่วมสังคมที่มีฐานะแตกต่างกัน เขาใช้ของ แ บ ร น ด์ เนมราคาแพง เราไม่จำเป็นต้องไขว่คว้าหาของเหล่านี้มาเป็นเจ้าของให้ลำบาก
เลือกที่จะเป็นและ ใช้ชีวิตในแบบของตัวเองที่เหมาะสม กับฐานะและรายได้ของเรา ไม่สร้างหนี้ แล้วเราก็จะไม่มีวันจนจริงๆ ค่ะ ถึงเราจะไม่ได้มีมากเท่าคนอื่น แต่มั่นใจได้เลยว่าเราจะไม่จนแน่ๆ
การใช้ชีวิตแบบพอเพียงหรือในความหมายแบบจนๆ นี่แหละที่จะบ่มเพาะกลายเป็นนิสัยที่ติดตัวของเราไป เราจะไม่รู้สึกว่าขาดอะไร แต่เมื่อไหร่ที่เราได้อะไรมาเพิ่ม มันจะเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ ตรงกันข้ามถ้าเราใช้ชีวิตเกินๆ อยู่ตลอด
ถึงเวลาที่เราต้องขาด มันจะเป็นความรู้สึกที่ดีได้อย่างไร เปรียบเทียบง่ายๆ ถ้าเรากิน อาห าร ในห้างทุกมื้อ กับเลือกกิน 2-3 มื้อต่อสัปดาห์มื้อไหนที่จะสร้างความสุข และความประทับใจให้เราได้มากกว่ากัน แถมเงินยังเหลือติดกระเป๋ามากกว่าอีกด้วย ไม่จนกรอบก่อนสิ้นเดือนแน่ ถ้าวางแผนให้ดีๆ นี่เป็นตัวอย่างง่ายๆ
ใครไม่เคยจนมาก่อน ก็คงย ากที่จะรู้ว่าความจนมันน่ากลัวขนาดไหน
และนี่เองที่เป็นที่มา ของสิ่งที่รุ่นพ่อแม่ปู่ย่า ต า ย า ย เราพย าย ามสอนอยู่เสมอ แม้ว่าปัจจุบันหลายคนจะต่อสู้จนกลายมาเป็นคนร่ำรวยได้แล้วก็ตาม ให้ลูกหลานรู้จักประหยัด ไม่ฟุ่มเฟือยเป็นพื้นฐานไว้ก่อน จากนั้นที่สำคัญคือต้องรู้จักคิดเพื่อต่อยอดสร้างความก้าวหน้าขึ้นไปให้ได้
ถ้าเรารู้จักใช้ชีวิตแบบคนจน ในความหมายที่ว่า คือให้ใช้จ่ายน้อยกว่าที่หามาได้ แบบนี้ไม่มีวันจนแน่ๆ แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ใช้เงินมากเกินกว่าที่หามาได้ เรียกว่าใช้เงินแบบคนรวยทั้งที่ไม่ใช่คนรวย คุณก็จะอยู่แบบจนๆ แบบนี้และไม่มีวันเป็นคนรวยกับเขาได้
แม้ว่าเราจะเป็นคนยุคใหม่ ที่หันไปทางไหนก็มีแต่เรื่องของบริโภคนิยม แต่อย่างไรก็ขอให้มีสติ รู้เท่าทันโลกที่หมุนเวียนเปลี่ยนไป รู้ว่าตัวเราเองกำลังทำอะไรอยู่ รู้ว่าเราอยู่ในฐานะไหนรู้ว่าการใช้จ่ายของเรามากหรือน้อยเกินจำเป็นให้สิ่งนี้เป็นพื้นฐานที่ติดตัวเราไปไม่ว่าจะที่ไหนๆ ในทุกๆ วัน เชื่อสิคะ! ว่าคุณจะไม่มีวันจนค่ะ
ขอขอบคุณ m o n e y h u b
