เป็นเรื่องเล่า ที่มีเค้าโครงจากเรื่องจริงโดยมีสามีภรรย าคู่หนึ่ง นามว่าอาเฉียง(สามี) และอาลี่(ภรรย า ) ได้คุยกัน
ในคืนหนึ่งว่า..“อาเฉียง โรงงานในหมู่บ้าน กำลังรับสมัครคนงานพรุ่งนี้คุณไปลองดูมั้ย” อาเฉียงเป็นนักศึกษาที่ได้
ร่ำเรียนจนจบมหาวิทย าลัยเพียงคนเดียว ในหมู่บ้านจึงเป็นที่เชิดหน้าชูตา เป็นอย่ างมากหลังเรียนจบก็แต่งงาน
แต่ก็ยังหางานไม่ได้สักที โดยให้เหตุผลว่า.. ยังหางานที่เหมาะกับตัวเองไม่ได้ เขาเป็นคนช่างเลือก ต้องการงาน
ที่เหมาะสมที่สุดเขาอยู่บ้านเฉยๆ มา 2 ปีแล้ว รายจ่ายทั้งหมดก็ตก เป็นหน้าที่ของภรรย าที่ต้องไปตั้งแผงลอย
ขายของ“ผมเรียนจบตั้งมหาวิทย า ลัย จะให้ไปเป็นคนงานในโรงงาน คุณไม่เข้าใจระดับผมต้องทำบริษัทใหญ่โต
มีชื่อเสียง” อาเฉียงไม่พอใจ หันหลังให้ภรรย า แล้วเข้านอน“อาเฉียง ฉันไปขายของกลับมามืดค่ำ คุณอยู่บ้าน
ทำอาหารเย็นได้มั้ย” เหมยลี่ปรึกษากับสามีที่นั่ง อยู่หน้าคอมขณะเธอกำลังเตรียมอาหารเย็นหลังจากไปขายของ
เหนื่อยมาทั้งวัน“ผมเป็นผู้ชายที่ต้อง ทำเรื่องยิ่งใหญ่ทำอาหารซื้อของเป็นเรื่องของผู้หญิงอย่ า งคุณ อย่ ามา
โยนให้ผม” อาเฉียง ไม่แม้แต่หันหน้ามามองยังคงเล่น เ ก ม ส์ ต่อไป ความหมายก็คือไม่ต้องการช่วยเหมยลี่
แต่เหมยลี่ก็ไม่ยอมแพ้… “งั้นตอนกลางวันคุณมาช่วยฉันขายของมั้ย ช่วงนี้ลูกค้าเยอะ ฉันทำคนเดียวไม่ทันระหว่าง
ว่างๆ คุณมาช่วยกันขายของที่ร้านจะต้องไปด้วยดีแน่ๆ ” จริงแล้วเธออย า กให้อาเฉียงมาช่วย ยิ่งตอนนี้เขายัง
หางานไม่ได้สักที อย่ า งนั้นมาช่วยกันทำร้านเล็กๆ ให้ใหญ่ขึ้นก็น่าจะดีแต่คำพูดของเธอก็ไม่สามารถทำให้เขา
หันมาสนใจได้เขาฟัง เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา…!!“โอ๊ย…!! ร้านคุณแค่แผงลอยเล็กๆ ผมเป็นถึงนักศึกษามหาลัย
ไม่ไปทำงานอะไรแบบนั้นหรอก” เหมยลี่มองด้านหลังของ อาเฉียงที่เอาแต่เล่นเ ก ม ส์เธออ้าปากจะพูดแล้วก็ต้อง
หุบปากลง วันเวลาผ่านไป อาเฉียงเอาแต่อยู่กับบ้านรอโอกาสทองของเขา และเหมยลี่เองก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้
กับเขาอีกเลยเธอออกไปขายของที่ร้านของเธอตอนกลางวัน กลางคืนกลับมาจัดการบ้านที่อาเฉียงทำรกไว้เธอ
เหนื่อยจนหัวถึงหมอนก็หลับทันที ส่วนสามีถ้าไม่เล่นคอมพิวเตอร์ก็ออกไปเที่ยว กับเพื่อนฝูงอยู่มาวันหนึ่งเขาไป
ได้ยินว่า ลูกชิ้นปลาของเหมยลี่รสชาติดี เป็นที่สนใจของนักธุรกิจใหญ่ ทางบริษัทเสนอให้แบ่งปันสูตรการทำ
ลูกชิ้นปลาโดยมีข้อแลกเปลี่ยนว่าจะให้เหมยลี่ เป็นหุ้นส่วนใหญ่ในบริษัทเมื่ออาเฉียงทราบเข้า เขาก็รีบกลับบ้าน
ไปคุยกับเหมยลี่ทันที… “อาลี่ มีคนบอกว่ามีนักธุรกิจใหญ่มาสนใจลูกชิ้นปลาของคุณ คุณกำลังจะกลายเป็นหุ้ น
ส่วนใหญ่”“อืม ทำไมหรอ” เธอหันหลังคุยกับเขา ในขณะที่กำลังเตรียมอาหารเย็น“นั่นมันบริษัทใหญ่คุณแนะนำ
ผมเข้าไปหน่อยสิ นี่เป็นโอกาสดีของผมแล้ว” อาเฉียงยิ่งพูดยิ่งดีใจ เขารู้สึกได้ว่าโอกาสในการได้เข้าทำงาน
กับบริษัทใหญ่ของเขามาถึงแล้ว
เหมยลี่ถามขึ้น “คุณคุ้นเคยกับ ขั้นตอนการผลิตมั้ย ?”
อาเฉียง “ไม่คุ้นอ่ะ”
เหมยลี่ “คุณมีประสบการณ์ ในการตลาดมั้ย ?”
อาเฉียง “ไม่มี”
เหมยลี่ “คุณมีประสบการณ์ ด้านการบริหารมั้ย ?”
อาเฉียง “ไม่เคย”
เหมยลี่ “แล้วบริษัทจะเอาคุณ ไปทำมะเขืออะไร ?”
อาเฉียง “ผมจบมหาวิทย า ลัย ผมเคยเรียนในมหาวิทย า ลัย”
เหมยลี่เงียบ และ ไม่ได้พูดอะไรต่อ การสนทนาจบลงในทันทีไม่กี่วันหลังจากนั้น… อาเฉียงก็ได้รับหนังสือหย่ า
ข้างในมีกระดาษโน๊ตเขียนคำพูด ของเหมยลี่คุณทำอาหารเป็นมั้ย? ไม่เป็นคุณเคยทำงานบ้านมั้ย…? ไม่เคย
คุณเคยรู้เคยเข้าใจว่าภรรย า อย่ า งฉันลำบากแค่ไหนมั้ย? ไม่เคยคุณเคยรับผิดชอบอะไรในครอบครัวมั้ย…?
ไม่เคยฉันเป็นผู้หญิงเป็นภรรย า ของคุณเวลาฉันทำงานเหนื่อยๆ ก็อย า กให้คุณมาช่วยแบ่งเบาภาระบ้างแต่
คุณกลับเอาแต่มีข้ออ้าง ฉันทำงานบ้านแสนเหนื่อยแต่คุณกลับบอกว่ามันเป็นหน้าที่ ของผู้หญิงในเมื่อทำงานหา
เลี้ยงครอบครัวเป็นหน้าที่ของฉัน ทำงานบ้านเป็นหน้าที่ของฉัน ถ้าอย่ า งนั้นครอบครัวนี้ก็ไม่จำเป็นต้องมีคุณ
คุณไม่เหมาะกับตำแหน่ง “สามี” อีกต่อไปในชีวิตของคนเรา เรื่องเล็กๆ ทุกเรื่องในวันนี้จะสะสมเป็นเรื่องใหญ่
ของคุณในอนาคตเพราะฉะนั้นไม่ว่าเรื่อง งานนอกบ้าน หรือ งานในบ้านจำไว้… แท็กซี่ที่ไม่ขยัน จะถูก
อู เ บ อ ร์ แย่งงานพนักงานที่ไม่ขยัน จะถูกพนักงานใหม่แ ย่ ง ตำแหน่งเถ้าแก่ที่ไม่ขยันจะถูกแ ย่ ง ตลาดโดยคู่
แข่งคนที่ไม่ขยันจะถูกแทนที่โดยคนที่ยอดเยี่ยม กว่าทะนุถนอมคนที่อยู่ตรงหน้า ลองทำสิ่งที่ทำได้ในวันนี้คุณ
แค่รับผิดชอบในการพย า ย า ม โชคชะตาจะจัดการส่วนที่เหลือเอง
ขอบคุณที่มา แ บ่ ง ปั น สาระ
