
รักใครสักคนแล้วรู้สึกเหมือนรักที่ไม่มั่นคงเหมือนคบกันไปวันๆ คล้ายๆ รักที่รอวันเลิกถามว่ารักไหม?
ก็รัก แต่มันเหมือนมีอะไรบางอย่ างบอกเราว่า เราสองคนไม่มีทางร่วมหัวจมท้ายไปด้วยกันได้จะด้วยชนชั้น
ฐานะ สังคม หรืออะไรก็แล้วแต่ข้อผิดพลาดเพียงเล็กน้อยสามารถทำให้เราทั้งคู่พร้อมจะจากกันไปในทันที…!!
มันเป็นความรักอึมครึม…ย า ก ที่จะอธิบายต่างคนต่างรู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้แต่ก็ พ ย า ย า ม ยื้อ
ยื้อเวลาที่จะอยู่ด้วยกันมันเป็นความรู้สึกเสียดาย เสียดายวันเวลาเสียดายความผูกพัน เสียดายความรัก
เสียดายทุกๆ อย่ างถ้าจะต้องจากกันจริงๆ ไม่ได้เลิกกันเพราะคนอื่น แต่อย่ างใด และไม่ได้เลิกกัน
เพราะมีใครใหม่ด้วยหรือ ที่เรียกกันว่าความรักมาถึงจุดอิ่มตัวรู้สึกเหมือนไม่รัก แต่ก็รักมาก
หรือต้องอยู่ห่างกันสักพัก ว่าที่จริงแล้วเรายังต้องการเขาไหมแล้วความอึมครึม น่า เ บื่ อ หน่าย
ในความรักนี้จะมีอะไรมาบอกได้ว่าความรู้สึกนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกย า ก เหลือเกินรักแบบนี้ ย า ก
ที่จะทำใจตอนจากกันไปแต่ก็รู้สึกอึดอัดใจ… ในตอนที่อยู่ด้วยกันแต่รู้ไหมว่า… รักที่ธรรมดาปกติ
ความรักที่น่า เ บื่ อ หน่ายนี่แหละ คือที่สุดของความรักแล้ว“น้ำเปล่า” อาจไม่หวานฉ่ำ
เหมือน “น้ำหวาน” แต่มันดื่มได้เรื่อยๆ ดื่มแค่ไหนก็ไม่ อั น ต ร า ย บางสิ่งสัมผัสแต่น้อย
อาจจะมีความสุขมากไปกลับเป็นทุกข์ !! ( เหมือนดื่มน้ำหวาน ) บางสิ่งอาจดูจืดชืดธรรมดา
แต่อยู่ด้วยได้นานไม่นำมาซึ่งทุกข์!! ( เหมือนน้ำเปล่า )ไม่แปลกที่เราจะชอบน้ำหวาน
เป็นครั้งคราวแต่วันหนึ่งเราจะรู้เองว่าน้ำเปล่า คือสิ่งที่เราดื่มได้ตลอดชีวิต
ขอบคุณที่มา bitcoretech