Home ข้อคิด (ข้อคิดดีมากๆ) เรื่องลูกพลับที่เหลือไว้บนต้น หากรู้จัก “ให้” ย่อม “ได้คืน”

(ข้อคิดดีมากๆ) เรื่องลูกพลับที่เหลือไว้บนต้น หากรู้จัก “ให้” ย่อม “ได้คืน”

0 second read
0
0
194

สามีภรรย า คู่หนึ่งรับจ้างเลี้ยงปลาให้กับเถ้าแก่ เถ้าแก่จ่ายเงินเดือนให้คู่นี้เดือนละ 5,000 บาท บ้านพัก

ข้าวส ารอาหารแห้ง และของใช้ เถ้าแก่เป็นผู้จัดหามาให้เขาทั้งสองคนมีหน้าที่ให้อาหารปลาวันละ 2 รอบ

รอบเช้า 1 รอบและรอบเย็นอีก 1 รอบนอกเหนือจากนั้นแล้วแต่สองสามีภรรย า ว่าจะจัดการกับชีวิต

อย่ า งไรเถ้าแก่ไม่ได้จำกัด กับชีวิตส่วนตัวของลูกน้องเขามาที่บ่อเลี้ยงปลาเพียงแค่ต้นเดือนกลางเดือน

และปลายเดือนซึ่งเป็นช่วงที่ต้องนำอาหารปลามาให้นำข้าวของเครื่องใช้มาให้ลูกน้อง อีกทั้งถือเป็นการ

มาถามไถ่สารทุกข์สุก ดิ บ เมื่อผ่านไป 2 ปี ปลาในบ่อทำกำไรให้เถ้าแก่ 4 แสนบาท เถ้าแก่ดีใจเป็นอย่ างยิ่ง

เขาจึงนำเงิน 1 หมื่นบาทมอบให้ลูกน้องเพื่อเป็นกำลังใจและอนุ ญ า ต ให้กลับไปเยี่ยมบ้านเกิดได้ 1 เดือน

ส่วนค่าเดินทางก็มอบให้อีกจำนวนหนึ่ง เมื่อภรรย า ของเถ้าแก่รู้เข้าก็โมโหเห็นอย่ า งยิ่ง

“คุณจะบ้ า เหรอ ส ม อ งบวมน้ำหรือยังไงเงินเดือนก็จ่ายเต็มที่ บ้านก็ไม่ต้องเช่าข้าวก็ไม่ต้องซื้อนี่ยัง

แถมทั้งเงินเหมื่นและเงินค่ารถอีก ทำอะไรทำไมไม่ปรึกษาฉันก่อน”เถ้าแก่ได้แต่หัวเราะ แล้วบอกกับภรรย าว่า

“ผมจะเล่าอะไรให้คุณฟัง…” “มีหมู่บ้านหนึ่งชาวบ้านต่างมีอาชีพปลูกลูกพลับ เมื่อถึงฤดูหนาวพวกเขาพา

กันเก็บลูกพลับจนไม่เหลือ คาต้นไว้แม้แต่ลูกเดียวมีปีหนึ่งที่อากาศหนาวมากเป็นพิเศษ หิมะก็ตกมากกว่า

ทุกปีนกสาลิกาจำนวน สองสามร้อยตัวหาอาหารกินไม่ได้พากันหนาว ตา ย ภายในคืนเดียวเมื่อฤดูใบไม้ผลิ

ของอีกปี ต้นพลับก็ผลิใบใหม่ออกมาเมื่อมันเริ่มออกด อ ก ไม่รู้ว่า ห น อ น มาจากไหนจำนวนมากมายพา

กันกัดกินทั้งด อ ก และ ใบของต้นพลับจนเกิดความเสียหายอย่ า งมากส่วนลูกพลับที่เล็ดรอดมาได้พอโต

สักนิ้วก้อยก็ถูกห น อ น เหล่านั้นกัดกินไปจนหมดชาวบ้านต่างก็พากันคิดถึงนกสาลิกา หากยังมีนก

สาลิกาอยู่ ห น อ น เหล่านี้ก็คงจะไม่นำภัยมาให้…” “จากนั้นเป็นต้นมา เมื่อถึงฤดูเกี่ยวเกี่ยวลูกพลับ

ชาวบ้านก็จะเหลือลูกพลับคาไว้บนต้น เพื่อให้เป็นอาหารของนกสาลิกาในหน้าหนาว ลูกพลับสีเหลืองแสด

ดึ ง ดู ด ให้นกสาลิกาจำนวนมากมาจิกกินในฤดูหนาว นกสาลิกาก็แสนรู้คุณเมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิก็ไม่ยอม

บินจากไปคอยจัดการกับ ห น อ น ที่มารังควานต้นพลับจากนั้นเป็นต้นมาชาวบ้านก็มีลูกพลับอุดมสมบูรณ์ทุกปี”

“ผมเหลือลูกพลับไว้ให้นกสาลิกากิน คุณว่าผมโ ง่ เหรอ” เมื่อภรรย า ได้ฟังจบ ก็เข้าใจในทันทีจุดหมาย

ที่เหลือลูกพลับไว้บนต้น ก็เพื่อแบ่งปันให้กับนกสาลิกาได้อยู่รอดการดูแลให้สวัสดิการแก่ลูกน้อง ก็เพื่อให้

ลูกน้องรู้ว่าเถ้าแก่สำนึกคุณพวกเขา เช่นกันคุณได้มากคุณก็ให้ลูกน้องมากตาม ความจริงก็คือคุณได้ให้ตัวคุณเอง

ขอบคุณที่มา เรื่องดีๆ มีข้อคิด

Load More Related Articles
Load More By wansuk
Load More In ข้อคิด

Check Also

เจ้านาย 8 แบบนี้ ที่ไม่ควรเป็นหัวหน้าคน

1.เจ้านาย ทรงอำนาจ เจ้านายประเภทนี้ จะดีแต่ออกคำสั่ง มักแสดงพฤติกรรม การใช้อำนาจขณะทำงานหร…