อ่ านเรื่องที่ได้รับ การส่งต่อๆ กัน มาทางไลน์ แล้วประทับใจมาก ตอนแรกๆ ที่อ่ านไปก็คิดไปพลางว่า
ทำไมผู้หญิงคนนี้ ช่างแ ย่ จังและ ผู้ชายที่นั่งข้าง ๆ ก็กินขนมอย่างไม่รู้สึกอะไร เป็นคนปกติหรือเปล่า
ลองอ่ านดูแล้วจะรู้ว่าเราได้อะไรจากเรื่องเล่านี้จากไลน์ที่สนามบินนานาชาติระดับโลก
มีนักธุรกิจหญิงแต่งตัวดี จำเป็นต้องรอเวลาถึง 3 ชั่ ว โมง ในการเปลี่ยนเครื่องบินเพื่อไปจุดหมายปลายทาง
เธอตัดสินใจเดินไปซื้อหนังสือ 1 เล่ม และคุกกี้ 1 ห่อและ เตรียมหาที่นั่งเพื่ออ่ านและกิน ฆ่ า เวลาไปพลางๆ
เธอสอดส่ายมองหา ที่นั่งได้ 1 แห่งเมื่อนั่งลง ก็เตรียมหนังสือ และ คุกกี้เพื่ออ่ าน และกินไปพลางๆ
เธอสังเกตเห็นว่า ข้าง ๆ เธอมีชายหนุ่ม ซึ่งนั่งเหยี ย ด กาย อย่างไม่สนใจใครว่าจะมีใครนั่งอยู่ข้างๆ เขา
สักครู่หนึ่ง ขณะที่เธออ่ านหนังสือชายหนุ่ม ก็หยิบขนมคุกกี้ออกจากถุงซึ่งวางอยู่ระหว่างคนทั้งสอง
แล้วกินมันทีละชิ้น เธอมองด้วยความโกรธ แต่ไม่ต้องการทำเรื่องวุ่นวาย เธอจึงทำเป็นไม่สนใจ
เธอเริ่มรู้สึกเบื่อ ที่จะกินคุกกี้ และ เฝ้ามองนาฬิกา ในขณะที่ชายหนุ่มซึ่งเป็นผู้ ขโ มย ไร้ย างอาย
กำลังกินมันให้หมดสิ้นไป เธอเริ่มโมโหและ คิดในใจว่า
“ถ้าฉันไม่ใช่ผู้ดีมีการศึกษาแล้วละก็ ฉันจะ ช ก หน้าเจ้าหม อนี้ ให้แหลกไปเลย” ทุกครั้งที่เธอหยิบกิน
1 ชิ้น ชายหนุ่มก็หยิบมันกิน 1 ชิ้น ทั้งสอง
ส่งสายตามองกัน เมื่อคุกกี้เหลือเพียงชิ้นสุดท้าย เธอหยุดและอย ากรู้ว่าชายหนุ่มจะทำอย่างไร
ชายหนุ่มค่อยๆ หยิบคุกกี้ชิ้นสุดท้าย แล้วหักออกเป็น
2 ชิ้นส่งให้เธอครึ่งชิ้น และ กินเองครึ่งชิ้น
เธอรับจากชายหนุ่ม อย่างรวดเร็ว และคิดในใจว่า“เขาช่างเป็นคนไร้ ม า ร ย า ทสุด ๆ ช่างไร้การศึกษา
ไม่มีแม้แต่พูดขอบคุณสักคำ” เธอลุกขึ้นหยิบข้าวของทั้งหมด แล้วตรงไปยังประตูขึ้นเครื่อง
ไม่แม้แต่เหลียวหลังกลับมามองหัวขโมยผู้ไร้ ม า ร ย า ท ซึ่งยังนั่งอยู่ที่เดิม ภายหลังจากขึ้นเครื่อง
และนั่งประจำที่อย่างสบายแล้ว เธอก็หยิบหนังสือ ที่อ่ านค้างอยู่ขึ้นมาอีกครั้ง ในขณะที่หยิบหนังสือจากกระเป๋า
ก็พบว่ามีขนมคุ๊กกี้ 1 ห่อเธอตกใจมาก ถ้าคุ๊กกี้ของฉันยังอยู่ที่นี่ก็แปลว่าคุ๊กกี้ห่อนั้นเป็นของชายหนุ่ม
ที่แบ่งให้เธอกิน เธอลุกขึ้นทันทีแล้ววิ่งออกจากเครื่องบิน ไปยังที่นั่งของชายหนุ่มแต่คงเหลือ
แต่ที่นั่งว่างเปล่ามันสายไปเสียแล้ว ที่จะได้ขอโทษชายหนุ่ม ระหว่างเดินกลับเข้าเครื่อง
เธอรู้สึกเจ็ บป วด หัวใจ เธอนั่นเองที่ไร้ม า ร ย า ท เป็นหัวขโ มย ที่ไร้การศึกษาตัวจริง
มีกี่ครั้งในชีวิต ของคนเราที่ค้นพบในภายหลังว่า “สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริง
มันเป็นการเข้าใจผิด มีกี่ครั้งในชีวิต ที่เราขาดความไว้วางใจผู้อื่น และ ทำให้เราตัดสินผู้อื่น
จากความคิดเย่อหยิ่งของเราเองซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงมากมาย”
นี่แหละที่ทำให้เราต้องคิด ซ้ำแล้วซ้ำอีก
ก่อนตัดสินผู้อื่นหลาย ๆ สิ่งไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น ควรมองผู้อื่นในแง่ดีแล้วคอยสงสัยตัวเองว่า
“เรามองโลกในแง่ดีพอแล้วหรือยัง?เราเคยแบ่งปั น อะไรแก่คนอื่นบ้างหรือไม่”
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ควรคิดบวกเสมอเมื่อเจอปัญหา
ขอขอบคุณ pinterest
