ขยันมากไป มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่ดีเลยและเรื่องต่อไปนี้ คือ “ค่าโ ง่ ” จากคนบ้ างานที่อย ากสอนคนบ้ างาน ให้เข้าใจ
เมื่อทุกอย่างมีราคาที่ต้องจ่าย ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ แล้วบางครั้งความสำเร็จก็ต้องแลกด้วย การสู ญเสี ย บางอย่าง
เมื่อ 39 ปีที่แล้ว
ผมเอง ได้เริ่มต้นทำงาน กับบริษัทการเงิน ที่มีขนาดใหญ่ อันดับ 3 ของโลก
เมื่อ 35 ปีที่แล้ว
ผมได้แต่งงานกับผู้หญิง ที่ผมรัก เราสัญญาว่า จะสร้างอนาคตร่วมกันเธอคนนั้นจะเป็นคนข้างหลัง
เพื่อให้ผมประสบความสำเร็จทางการงาน และในขณะที่การงาน ของผมก้าวหน้าไปมาก
เมื่อ 29 ปีที่แล้ว
ภรรย าของผม ได้คล อ ด ลูกชายคนแรกให้ผม ขณะที่ผมติดประชุมที่ญี่ปุ่น และผมขอโทษเธอ
ผมสัญญากับเธอว่า จะขอเวลาทำงานอีกสักระยะ เพื่อครอบครัวให้ได้สบายกว่านี้ แล้วผมกลับเมืองไท ยรับขวัญลูก
และขอโทษ ภรรย า ด้วยตำแหน่งงาน ที่ก้าวหน้า ฝันของเราใกล้เป็นจริงแล้ว
เมื่อ 24 ปีที่แล้ว
เธอ ค ล อ ด ลูกสาว ที่เราเฝ้ารอคอยและผมเองได้เห็นหน้าลูกสาวเพียงวันเดียว เพราะต้องเดินทางไปประชุมใหญ่
ที่ออสเตรเลีย ผมบอกกับเธอว่าจะทำงานอีกไม่นาน แล้วเวลาทั้งหมดที่มีจะเป็นของครอบครัวตลอดไป เพื่อทดแทนเวลาที่ผ่านมา
เมื่อ 13 ปีที่แล้ว
งานของผม ได้ก้าวหน้า จนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ในภาคพื้นเอเชียแปซิคฟิคซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดีมาก
แต่ภรรย าผมเธอขอ “หย่า” เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ที่ เธอบอกว่าผมไม่เคยให้เธอ แล้วสุดท้ายเธอบอกว่า ชีวิตคู่
ไม่ได้ต้องการแค่ทรัพย์สิ นเงินทอง จนเกินเก็บแต่ต้องการความอบอุ่นมั่นใจ จากอ้อมกอดคนเป็นสามี
เติมเต็มในคืนอ้างว้างมากกว่า แล้วเธอก็แยกจากไป ส่วนลูกปู่และย่า ท่านจะดูแลอย่างดี
เมื่อ 10 ปีที่แล้ว
ลูกชายคนโตซ้อนท้าย มอเตอร์ไซด์ เพื่อน ประ ส บ อุ บั ติ เ ห ตุ และเขาได้จากไปผมบินกลับจากญี่ปุ่นทั้งๆ ที่
มีงานสัมนาสำคัญ และแม่บอกว่า ลูกชายเกเร เลี้ยงย ากผมกอดลูกสาว บอกกับเธอว่าพ่อไม่ดีเองต่อไป พ่อจะให้ทุกอย่าง ขอเวลาอีกนิดนะ
เมื่อ 7 ปีที่แล้ว
ก่อนแม่สิ้นใจ แม่บอกกับผมว่า อย่าเอาแต่ทำงาน จนลืมว่าลูกต้องการอ้อมกอด
จากพ่อ อย่าปล่อยให้เธอ รอคอยอย่างตั้งตารอ
เมื่อ 5 ปีที่แล้ว
พ่อจากไป ตามแม่ญาติๆ ก็พากันพูดคุยโดย ที่ผมแอบได้ยินว่าพ่อตรอมใจที่แม่จากไป กับเรื่องหลานสาว
ตามผู้ชายข้างบ้านไปอยู่ทางใต้ แกมัวโท ษแต่ตัวเองว่าเลี้ยงหลานได้ไม่ดี ขณะที่ผมก้าวสู่ จุดสูงสุดทางการงานแล้ว
ผมมีทุกอย่างที่ต้องการและสิ่งที่ผมได้มา ไม่มีอะไรได้มาฟ รี เพราะการสู ญเสี ย บางอย่าง
แลกกับความสำเร็จมันคุ้มค่าจริงหรอ? ต่อไปผมจะกลับไปชดเชยเวลาที่ผมโก งไปจากครอบครัว
และล่าสุด 3 ปีที่แล้ว
หมอบอกว่า ผมเป็นโร คซึ มเศร้ า ต้องกินย า น่าแปลกอยูนะ ที่ผมมีครบทุกอย่างแต่กลับอ้างว้าง
คนที่รักจริงๆ ก็ไม่มี มีแต่คนจ้องจะกอบโกย ไม่มีใครเหมือนพ่อแม่ ภรรย าและลูกๆ ของผมเลยตอนนี้ผมเข้าใจ
สิ่งที่ภรรย าผมบอกแล้วถึงตอนนี้แล้ว มันสายไป ไม่มีใครทนรอคอยย าวนานผมยอมแลกทุกอย่าง
กับการเป็นคนหาเช้ากินค่ำ พออยู่พอกิน แค่ให้ได้ อยู่ร่วมกับทุกคนสักช่วงชีวิตหนึ่งก็ยังดี
ใครที่เป็นแบบผม คิดให้ดีนะ ว่ามันคุ้มหรือเปล่า
ขอขอบคุณ มดงาน บ้านรอยยิ้ม