สาเหตุของการเลิกรา บางครั้งก็ทำให้ชีวิตที่สงบและมีความสุขมากกว่าเดิม

เมื่อครั้งนึงตอนนั้น มีรุ่นน้องถามไถ่ว่าแปลกมั้ย ที่เลิกกับแฟนแล้วไม่รู้สึกเศร้า ไม่เสียใจ แต่กลับ

รู้สึกสันติ รู้สึกสงบ และได้เวลาส่วนตัวคืน ผมถามกลับไปว่า เพราะเขาไม่สำคัญหรือยังไงทำไม

ไม่รู้สึกอะไรเลย น้องได้ตอบว่าเขาสำคัญมาก แต่รู้สึกว่า ต้องปรับเยอะพอห่างออกมา กลับรู้สึกดี

ซะงั้น ผมคิดว่าเรื่องนี้น่าสนใจคำว่าสันติ มันเป็นคำที่น่าสนใจ ในเรื่องนี้ ผมเคยคิดว่าคนเราต้องการ

ความสุขและพย าย ามทำทุกอย่ าง เพื่อไขว่คว้าให้ได้มา แต่พักหลังๆ มานี้ ได้ลองถามตัวเองให้

ลึกลงไปมากขึ้นว่า สิ่งที่ต้องการ อาจไม่ใช่ความสุข แต่มันน่าจะเป็นความสงบในการใช้ชีวิตมากกว่า

ซึ่งบางครั้งสองสิ่งนี้มันกลับ สวนทางกันหากเราอย ากได้ความสุขหรืออย ากเก็บความสุขนั้นไว้กับ

เรานานๆ เรากลับกระวนกระวายใจบนโลกนี้ มีมาย าคติมากมาย ที่พูดซ้ำๆ จนเราเชื่อว่า มันคือ

ความจริงความสัมพันธ์ที่ไม่เลิกรา ก็เป็นสิ่งนึงในจำนวนเรื่องเหล่านั้น หรือความเชื่อว่าการเลิกคือเรื่องแ ย่

ก็อาจลวงให้ทั้งสองฝ่ายพย าย าม ประคับประคองความสัมพันธ์ที่ไม่ส่งผลดีให้อยู่ไปเรื่อยๆ

เราอาจเชื่อว่าความสุขคือ การอยู่ด้วยกันแน่นอนล่ะ หากทุกอย่ างมันราบรื่น คำกล่าวที่ว่าก็ย่อม

เป็นจริงแหละแต่ หากไม่เป็นอย่ างนั้น คำกล่าวนี้ก็ใช่ว่า จะเป็นสัจธรรมสำหรับใครๆนั่นเพราะยิ่ง

พย าย ามประคองความสุขไว้ สิ่งที่เกิดขึ้นตามมา คือการขาดสันติสุขในจิตใจแล้วเมื่อทันที ที่ปล่อยวาง

จากความเชื่อว่า จะต้องเก็บรัก ษ าความสุข ในแบบที่คนอื่นเขาบอกกันตอนนั้นเรากลับพบว่าหัวใจ

ของเรามันสงบมากขึ้นกว่าเดิม เพราะว่าเราไม่เอาใจไปผูกไว้กับเรื่องที่เขาพูดกันว่าดี และมันไม่ดี

สำหรับเราการเลิกราหรือหย่ าร้างนั้นถ้าเลือกกระทำในช่วงเวลา และเหตุปัจจัย ที่มีเหตุ มีผลตอบ

ตัวเองได้เป็นไปได้ว่า กลับทำให้เรามีความสุขกว่าการจมอยู่กับการพย าย ามความสุขที่ว่านั้น

จึงเหมือนมีเรื่องที่ซ้อนกันอยู่ คือความสุขที่เรารับรู้ได้จากหัวใจตัวเอง กับความสุขที่เกิดขึ้นจากค่านิยม

หรือความคาดหวังจากผู้อื่นที่มองว่าการเลิกราเป็นเรื่องน่าเสียดาย และหลายกรณี ที่เราพย าย ามรักษ า

ความสุข ที่คนอื่นขีดเส้นให้นั้นโดยหลงลืมความสุขในใจตัวเองไป เมื่อคิดไตร่ตรอง เรื่องนี้จึงรู้ว่าการ

เลิกราเป็นเพียงตัวอย่ างนึงของค่านิยมเรื่องความสุขที่หลายๆค นมักเชื่อว่าหากเป็นเช่นนั้น เช่นนี้แล้ว

จะมีความสุขกว่าเช่นรูปลักษณ์ที่ดีตามรวยความสำเร็จ ชื่อเสียงฯลฯแน่นอน ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นองค์ประกอบ

ของการมีชีวิตที่ดีแต่ก็ไม่เสมอไปหรอกนะ หากมันเริ่มล้นเกินจนไปจ ะเผาไหม้หัวใจ ไม่ได้บอกว่าเราไม่

ควรปราถนาสิ่งเหล่านั้นแค่อย ากชวนตั้งคำถามว่า ที่เราอย ากได้ อย ากมีมัน เป็นเพราะหัวใจเรามีความสุข

เมื่อ มีสิ่งเหล่านั้นหรือว่าเพราะคนอื่น เขาเชื่อว่า เมื่อเรามีสิ่งเหล่านั้นแล้ว เราจะมีความสุขแล้ว เราอย ากมี

ความสุขหรือเราอย ากให้คนอื่นมองว่าเรามีความสุขกันล่ะ เอาแบบไหนสองสิ่งนี้คล้ายกันนะ แต่ต่างกัน

เหลือเกินคำถามที่น่าถามตนเองลงไปลึกๆในหัวใจ นั่นคือความสุขที่เราเฝ้ามองและไขว่คว้ามันมาหรือ

พย าย ามรัก ษ าไว้ไม่ว่าจะเป็นความฝัน การงาน ความรัก หรือความสำเร็จถึงที่สุดแล้ว มันนำมาซึ่ง

ความสงบในจิตใจหรือเปล่าล่ะหากคำตอบของเราคือไม่คิดว่าวันหนึ่งเราจะพบคำตอบใหม่ ให้กับตัวเอง

ว่าฉันจะลองปล่อยมือจากความสุขดูบ้ างก็ได้ เพื่อพบสิ่งที่สำคัญกว่า นั่นคือความสงบในจิตใจ บางครั้ง

เราจำเป็นต้องปล่อยมือจากสิ่งที่เราคิดว่า มันเป็นความสุขเ พื่อพบกับสันติในใจ และนั่นแหละคือสิ่งที่ผม

ได้เรียนรู้จากคำถามของรุ่นน้อง ว่าการเลิกรา ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า ถ้ามันทำให้เราพบความสงบและความสุขมากว่าเดิม

ขอบคุณที่มา s t a n d- s m i l i n g