1. จงมองผู้อื่นดุจคนในครอบครัว
แบ่ ง ปั น อาหารที่ดีที่สุด ให้เขาท่านไม่จำเป็นต้องกินอาหารดีๆ เพื่อให้ตนเองมีความสุข
จงกินอาหารพื้นๆ ธรรมดาๆ จงดื่มกินอาหารทิ พย์จากความเมตตาจงเปลี่ยนรอยยิ้ม
และความสุขของผู้คนรอบข้างให้กลายเป็นอาหารของท่านเถิด
2. อย่ าได้เป็นผู้ให้เลย
เพราะการเป็นผู้ให้นั้นมีอัตตาแฝงอยู่จงเป็นผู้รับใช้เถิด เพราะการเป็นผู้รับใช้คือการเป็นรองเท้า
ให้ผู้คนเหยี ยบย่ำ ท่านจะไม่สูญเสียสิ่งใดๆ จากการเป็นผู้รับใช้ เพราะการสู ญ เสียและการเสีย
เปรียบนั้นเป็นหน้าที่ของผู้รับใช้อยู่แล้วต่อเมื่อท่านได้รับสิ่งใดแม้เป็นสิ่งเล็กน้อยแค่ไหนสิ่งนั้น
ย่อมกลายเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ทันทีนับเป็นความฉลาดอย่ างยิ่งที่ท่านจะกระทำตนเป็นผู้รับใช้เสียแต่วันนี้
3. ถ้าคิดว่าบ้านของท่านคือสิ่งปลูกสร้างที่อยู่ในโฉ นด
ท่านจะเป็นผู้ย ากจน แต่ท่านจะเป็นผู้ร่ำรวย ต่อเมื่อคิดว่าบ้านของ ท่านคือโลกทั้งใบเมื่อท่านมี
ความคิดที่จะครอบครอง มีความคิดในการทำสัญลั กษณ์แห่งความเป็นเจ้าของสิ่งที่เป็นของท่าน
ย่อมมีอยู่น้อยนิดเมื่อท่านยุติ ความคิดครอบครองสิ่งทั้งปวงที่มีอยู่ย่อมเป็นของท่านโดยปริย าย
4. จงยุติความต้องการทั้งปวง
แม้ความต้องการนั้นดีงามเพียงไร ขึ้นชื่อว่าความต้องการแล้วย่อมนำมาซึ่งความทุกข์ท่านจงเป็นผู้ปลูก
ต้นไม้ด้วยการทำหน้าที่ในปัจจุบัน จงรดน้ำลงไปแต่อย่ าใส่ความปรารถนาลงไปต้นไม้เติบโตด้วย
แร่ธา ตุและน้ำมิได้เติบโตด้วยความปรารถนาใดๆ ของท่านเลย
5. จงอย่ าเป็นผู้กล้า
แต่จงบอกใครๆ ว่าท่านเป็นคนขี้ขล าดแค่ไหนเมื่อท่านเป็นผู้กล้าท่านกำลังปกปิดและวิ่งหนี
ตนเองต่อเมื่อท่านยอมรับในความขี้ขล าดของตนท่านจึงกลับสู่ความผ่อนคลายของชีวิตอีกครั้ง
6. อย่ าคาดหวังว่าท่านจะเปลี่ยนโลก
เพราะไม่มีใครเลยที่จะเปลี่ยนโลก ได้เมื่อโลกในนี้มีแต่ความธรรมดาจึงไม่มีใครเปลี่ยนแปลง
ความธรรมดาไปได้ความคาดหวัง ที่จะเปลี่ยนโลกก็คือความธรรมดาอย่ างหนึ่งมันเกิดขึ้นคงอยู่
และดับไปจงปล่อยให้โลก เป็นอย่ างที่เป็น จงเป็นผู้กวาดใบไม้ด้วยปัญญาใบไม้ ร่ ว ง สู่พื้นทุกวัน
ท่านจงกวาดเท่า ที่กวาดได้เพราะพรุ่งนี้ใบไม้ก็จะร่วงสู่พื้นดินอีก ชีวิตของท่านก็เช่นกัน
7. วาทศิ ลป์ที่ดีที่สุด
มิใช่คำพูดที่ดูฉลาด เมื่อท่านจะพูดจาจงพูดแต่ความจริง ขอให้ท่านใคร่คร วญว่าพูดอย่ างไร
จึงเป็นความจริงมากที่สุดท่านอาจเสียผลประโยชน์ไปบ้างแต่มันช่างคุ้มค่ากับการแลกมาซึ่ง
จิตแห่งความเ ปิ ด เ ผ ย
8. หน้าที่ของท่านไม่ใช่หน้าที่ของท่าน
ทุกสิ่งที่ท่านทำอยู่ขอให้เป็นไปเพื่อ ความเบิกบานที่เป็นประโยชน์อย่ าทำหน้าที่ด้วยความเคร่งเครี ยด
และอย่ าหาความเบิกบาน ด้วยการทำสิ่งไร้ประโยชน์จงหาสมดุลของความเบิกบานและการทำประโย ชน์
ให้พบเพราะนั่นคือวิถีแห่งความดีงามของชีวิต
9. อย่ าเรียกหาความดีใดๆ
แต่จงเป็นความดีนั้นเสียเองอย่ าแสวงหาแสงสว่างใดๆ แต่จงเป็นแสงนั้นเสียเอง ท่านจงเป็นในสิ่งที่
ท่านฝันถึงจงอย่ าหาผู้คนที่น่ากราบไหว้แต่จงสร้างตนเองให้กราบไหว้ตนเองได้อย่ าเรียกหาสิ่งศั กดิ์
แต่จงสร้างตนเองให้มีความศั กดิ์สิทธิ์ความดีงาม ความสว่างและความศั กดิ์สิทธิ์ล้วนซ่อน
อยู่ในตัวตนของท่านทั้งหมด
10. จงอย่ าเป็นผู้มีชีวิต ร ก รุ ง รั ง
แต่จงเป็นผู้มีความเรียบง่ายอย่ างยิ่งจงเป็นผู้กินง่าย อยู่ง่ายและนอนง่ายจงเป็นผู้พูดง่ายๆ คิดง่ายๆ
และยอมรับอะไรง่ายๆ อย่ าสะสมสิ่งใดเกิดความจำเป็นของชีวิตเพราะเราต่างเป็นผู้มา ชั่ ว คร าว
เราต่างเป็นนักผจญภัย ที่ต้องการความคล่องตัวขอท่านจงเป็นผู้เร่รอนในวิถีชีวิต อย่ าได้เป็นมหาเศร ษฐี
ผู้ลงหลักปักฐานจงเป็นผู้โลดโผนโจนทะย านที่สะสมร่องรอยบา ด แ ผ ลขอท่านจงคุ้นชินกับความ
หิวโหยและเ จ็บ ปว ดเพราะสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นแก่นสารของชีวิตซึ่งนำท่านมายังโลกเมื่อการเรียนรู้
ในสิ่งเหล่านี้สิ้นสุด ท่านย่อมเป็นผู้บรรลุแล้วซึ่งการศึกษาทั้งปวง
ขอบคุณที่มา Junjaonews
