บางคนพอมีเงินแล้ว “เปลี่ยนเป็นคนละคน” จนลืมไปว่าชีวิตมีขึ้น-ลง (ข้อคิดเตือนใจทุกคน)

เป็นบทความที่ให้แง่คิด การใช้ชีวิต อยู่บนความพอเพียงรู้จักประมาณตน ทำให้เราไม่ต้องกู้หนี้ยืมสินคนจนแค่ขยันหาก็รวยได้ บางคนรวยแล้วลืมตัวไม่รู้ว่าพื้นฐานตัวเองเคยเป็นแบบไหน

อย่าลืมนะ ว่ารวยได้ก็ต้องจนได้เหมือนกันไม่มีใครโชคดีตลอดไป

วันนี้ขอแ ชร์ โพสต์เตือนสติ รวยแล้วอย่าทะนง และลืมตัว ชีวิตมีขึ้นมีลงอย่าดูถูกใคร บทเรียนชีวิตจากเรื่องจริงที่เตือนใจเราว่า รวยแล้วอย่าทะนงและ ลืมตัวลำบากตอนแก่น่าอนาถใจที่สุด

มีอดีตเจ้าของ ที่ดินมากกว่า 500 ไร่ท่านหนึ่งเล่าให้ฟังว่า เมื่อก่อนผมมีที่ดิน 500 ไร่รวมๆ กันทุกเขตของกรุงเทพและ เมืองใหญ่ๆ ทั่วประเทศ ตอนนั้นเมื่อ 30 ปีที่แล้วผมพกเงินในกระเป๋ากิน เ ห ล้ า ครั้งละแสน

ทำมาค้าขายไม้ได้เงินดีจริงๆ ลูกๆ ผมส่งเรียนเมืองนอกหม ดไม่ต้องทำงานเรียนอย่างเดียว เมียผมชอบเล่นหุ้นๆ ก็ขึ้นเอาๆ เรามีเงินสดหลายร้อยล้านมีญาติผมคนหนึ่งเดือดร้อนมายืมเงินผม ผมด่าเขาซะไม่มีชิ้นดี

แต่ก็ให้เงินไปนะแสนนึง แล้วบอกเขาว่า ไม่ต้องมาหากูอีกนะ กูให้ทาน เขารับเงินพร้อมน้ำตา ตอนนั้นผมไม่รู้หรอกว่า เขาจะรู้สึกยังไงปี ต้มยำกุ้ ง ผมไม่สะดุ้ง แต่ปีน้ำท่ วม น้ำพัดทุกอย่างไ ปจากชีวิตผมจริงๆ เมื่อผมคิดการใหญ่ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุธย าไม่ได้ทำไม้แล้ว

รถผม 19 คัน บ้านอีก 5 หลัง ที่ดินทั้งหมดและเงินสดที่เคยมีแฟนผมเล่นหุ้นเจ๊ง ไปสี่ร้อยกว่าล้าน ลูกๆ ทำธุรกิจก็หมดตัวขาดทุนย่อยยับ

ภายใน 2 ปีสิ่งที่ผมมีมันหายไปเหลือไว้เพียงหนี้สิน สองร้อยกว่าล้าน

ปัจจุบันผมคือ คนหมดตัว เช่าห้องแถวอยู่พอได้ขายก๋วยเตี๋ยว ประทังชีวิต รอความ จากไป ไปวันๆ เมียผมก็ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไรลูกๆ ผมไม่เคยเห็นหน้า

ตอนนี้ผมอายุ 76 ผมต้อง ยกหม้อก๋วยเตี๋ยว ล้างจาน ทุกวันนี้ผมปลงได้แล้วนะ ผมมาลำบากตอนแก่เงินค่าเช่าห้องนี้ ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่าเขา แล้วให้เขาไปแสนนึง ลูกเขายื่นเงินให้ผมแสนห้าแล้วบอกผมว่า..

พ่อผมบากหน้าไปยืมเงินคุณลุง เพราะตอนนั้นผมเข้าโรงพย าบาล ผ่ า ตั ด ส มอง พ่อนั่งร้องไห้ คุณลุงด่าแล้วโยนเงินให้เหมือนหม า ลุงบอกว่าจะตีพ่อ พ่อก็ยอม เพราะชีวิตลูกมีค่ามากกว่าสิ่งใด ต่อให้ ร่างก ายและจิตใจพ่อก็ยอม

ถ้ามีเงินจะให้คืนคุณลุง แสนนี้ ผมคืนห้าหมื่นคือดอกเบี้ย เราไม่มีหนี้บุญคุณกัน แต่ถ้าคุณลุงลำบาก คุณลุงมายืมกับผมๆ จะให้กู้ ผมจะไม่ด่าคุณลุงเหมือนที่คุณลุงด่าพ่อผม

จริงๆ ถ้าไม่มีเงินคุณลุงผมคง จากไป แล้ว แต่ถ้าพ่อผมไม่อดทนเพื่อแลกชีวิตผม ผมก็จากไป ผมทำตามที่พ่อบอกแล้ว ลูกพ่อดูแลพ่อ ส่วนลูกคุณลุงผมไม่รู้ ก ร ร ม ของใครของมันผมเดินร้องไห้มาถึงบ้านเอาเงินจ่ายค่าเช่าห้องแถว ลงทุนมีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท

และผมเข้าใจความรู้สึกของคำว่าก ร ร ม นั้นตามสนอง หลานไม่ได้ ด่ า ผม แต่หลานพูดความจริง เพียงแต่ผมรับความจริงไม่ได้แต่ตอนนี้ผมมีความสุขดีนะ พ ร ะ แม่ ชี ขอท าน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม ผมไม่คิดเงิน

ตอนผมมีเยอะๆ ผมเบื่อคนบอกบุญ ผมหลอกเขาว่านับถือ ค ริ ส ต์ ผมไม่เคยทำบุญ ผมเที่ยว ผมกิน ผมมีผู้หญิงตอนนี้ผมหมดตัวมีหนี้สิน สิ้นเพื่อน ไร้ลูก ผมถึงได้ฟังธรรมะ เข้าวัดเป็น รู้จักท าน อีกหน่อยก็คงจากไปผมห่วงแค่เมียผม ผมภาวนาให้เมียผม จ า กไ ป ก่อนผม

เพราะถ้าผมไปก่อนเมียผม ผมจะจ าก ไปตาไม่หลับ ไม่ต้องถามว่าร้านอยู่แถวไหนเพราะจะไม่บอก

เก็บเรื่องราวมาให้อ่ า น คนอ่ า น จบได้กำไร คนขี้เกียจอ่ า นก็คงพลาดโอกาส กำลังใจจากคุณตาที่ให้มา ไม่มีคำว่าอด จากไป สำหรับคนขยันไม่มีการปลงตกถ้าไม่เคยสูงสุดแล้ว มาต่ำสุด

เรื่องนี้สอนใจได้ดีเหลือเกิน ถือว่าเป็นการสอนใจสำหรับใครหลายๆ คนที่ทะนงตนและลืมตัว ใช้เพื่อเตือนใจตัวเองนะครับ

ขอขอบคุณ newshotnew