เจ้าของร้านทอง… ใส่ทอง เส้นเท่าหนวดกุ้ง
แต่ลูกจ้าง… ( บางคน ) ทั้งหมดที่มีในชีวิตขนมาผูกไว้ที่แขน แขวนที่คอหมด
เจ้าของโชว์รูมรถ… ขับมอไซค์คันเก่า ไปซื้อส้มตำหน้าปากซอย
แต่ลูกจ้าง… ( บางคน ) จะทำทุกวิถีทาง เพื่อประกาศให้โลกรู้ว่ามีรถหรูขับ
เจ้าของกิจการ… ตื่นตี 5 มาเปิดร้านทำงาน เก็บร้าน นอนอีกที4-5ทุ่ม
แต่ลูกจ้าง… ( บางคน ) ตื่น 8 โมงเลิก 5 โมงเย็นบอก…ลำบาก
เจ้าของเขียง ห มู ขายได้วันละหมื่น
เก็บทุกบาทอย่างดี ใส่ไว้ตู้เซฟ สิ้นเดือนรีบเอาเข้าแบงค์
แต่ลูกจ้าง… ( บางคน ) มีเงินแสนก้อนเดียว ในชีวิตเอามาวางเรียงถ่ายรูปโชว์ลงโซเชี่ยล
ให้โลก ( โจร ) รู้… ว่ากูมีเฮียขายส่งอะไหล่รถ ทั่วจังหวัด มีกิจการหลายสิบล้าน
กินข้าวแกงข้างบ้าน กับกาแฟ 7-11
แต่ลูกจ้าง… ( บางคน ) ของอาเฮียซื้อกาแฟ แก้วละสองร้อย เพื่อถ่ายรูปอัพลงเฟส
แล้วมาบ่นกับเฮียว่า… ปลายเดือนไม่มีเงินซื้อข้าวกิน ขอเบิกล่วงหน้า
เศรษฐีร้านขายส่ง สอนให้ลูกทุกคน ทำงานหารายได้พิเศษ
เพื่อมีเงินเก็บไปซื้อของฟุ่มเฟือยที่อยากได้เองถัดไปข้างบ้าน ส่งลูกเรียนกรุงเทพ
ลูกบ่นอยากได้โทรศัพท์ใหม่ รีบรูดบัตรซื้อให้เจ๊ร้านขายส่งปลาทะเล ในตลาดแห่งนึง
ขายได้วันเป็นล้าน เจ้าของใส่เสื้อห่านคู่ตัวไม่ถึงร้อยมาแผง
แต่ลูกจ้าง… ( บางคน ) ใส่เสื้อ แ บ ร น ด์ ห้างราคาหลักพันมาทำงาน
อ่านจบคุณอาจค้านว่า…. ความสุขคนเรามันไม่เหมือนกันปะว่ะ…?
คนเราหาเงินมาแล้ว ไม่ใช้เพื่อให้ตัวเองมีความสุข แล้วจะหาไปทำไม…?
ผมก็จะตอบกลับไปว่า… “รวยแล้ว”… จะใช้ชีวิตยังไงก็ได้
แต่ถ้ายัง “จน” อยู่จะใช้ชีวิตยังไงก็ได้ ไม่ได้…!!
ผมจุก….เพราะมันจริง
ถ้ายังไม่รวย…ไม่มีสิทธิ์ใช้ชีวิตยังไงก็ได้…!!!
เพราะสุดท้าย…ความอวด ติดหรู จมไม่ลง… ของคุณ
มันจะตกเป็นภาระต่อในคนรุ่นหลังเหนื่อยหรือยังชีวิต.. จอมปลอม…?
ชีวิตที่ต้องสร้างภาพ ถ่ายรูปอัพลงเฟสว่าตัวเองหรู ว่าตัวเองมี
แต่หารู้ไม่ ว่าเบื้องหลังกว่าจะได้มา ต้องเป็นหนี้แค่ไหน
ถ้า..คิดเป็นชีวิต ก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นได้ ถ้าคิดไม่เป็น…ก็จงอยู่แบบเดิมต่อไป
ขอขอบคุณ The Amazing Life