พ่อแม่ทุกคน รักลูกตัวเอง แต่ก็มีพ่อแม่หลายคน ที่รักลูกแบบผิดวิธี เพราะกลัวลูกจะลำบากจึงหาให้ลูกทุกอย่าง แต่สิ่งที่คุณกำลังทำอาจจะเป็นการทำร้ าย ลูกทางอ้อม
มีเรื่องเล่า จากครอบครัวหนึ่ง ลูกชายที่อยู่ในช่วงวัยรุ่นได้ขอเงินแม่ไปเที่ยว ข้างนอกกับเพื่อน แม่จึงบอกว่า ลูกรู้ไหมว่า สมัยก่อนตอนที่แม่อายุเท่าลูก ไม่เคยได้ไปเที่ยวแบบลูกหรอกนะ
แม่ต้องคอยหางานทำ อะไรที่ได้เงิน ก็ทำหมดพับถุงกระดาษขาย ตัดใบตองส่งตลาดให้แม่ค้าเพราะเงินทอง เป็นของหาย าก กว่าจะหามาได้แต่ละบาทแม่ไม่ได้มีเงินให้ขอแบบสมัยนี้หรอก
ลูกก็ได้แต่เงียบ ฟังแม่ แม่ก็เล่าต่ออีกว่า ลูกต้องรู้จักความลำบากบ้างต้องรู้จักประหยัด รู้จักใช้เงิน ไม่อย่างนั้น จะลำบากขึ้นรถเมล์ก็ยังไม่เป็น แล้วจะเอาตัวรอดยังไงเมื่อแม่สอนแกลมบ่นเล็กๆ ก็ยื่นเงินให้ลูก
ซึ่งนี่คงเป็นสิ่งที่พ่อแม่หลายคน มักจะทำเวลาที่ลูกขอเงิน จะคอยเล่าเรื่องราวในอดีตที่ตัวเองเคยประสบพบเจอ มาในช่วงอายุเท่ากันแล้วค่อยให้เงินลูกไป เพื่อให้ลูกได้เรียนรู้และเข้าใจถึงคุณค่าของเงินให้มากกว่านี้
สมัยนี้พ่อแม่กลัว แต่ลูกจะลำบากกลัวลูก จะไม่สะดวกสบาย เลยต้องหาทุกอย่างมาประเคนให้ลูกหมด ลูกไม่ต้องทำอะไรเลยเพราะพ่อแม่ เก็บไว้ให้หมด
แล้วซึ่งแตกต่าง จากสมัยก่อนมาก ที่ไม่มีใครหามาให้อย ากได้อะไร ก็ต้องทำงานเก็บเงินหามาเอง ไม่มีคำว่า มรดกทุกอย่างต้องใช้หนึ่ง ส มอง และสองมือที่มีที่พ่อแม่ส่วนใหญ่ ให้ลูกทั้งหมดมักเกิดจากการที่ไม่มี ตอนเด็กจึงอย ากให้ลูกมี
ไม่ต้องลำบากเหมือนตัวเอง สะท้อนถึงสิ่งที่ตัวเอง อย ากจะได้ในตอนเด็กแต่การที่เลี้ยงลูก โดยไม่ให้เจอกับความลำบากจะกลายเป็นการ สร้างความลำบาก ให้ลูกตอนโตมากกว่า
สร้างนิสัยที่ไม่สู้งานหนัก ไม่เอาเบาไม่สู้ เพราะเคยได้อะไรแบบง่ายๆมาตลอดชีวิตเงินก็เปรียบเสมือน คอเลสเตอรอลมีน้อยไปก็ไม่ดี มีมากเกินไปก็อั นตร าย พ่อแม่ ต้องมองถึงอนาคตของลูกให้ดีเพราะหากให้มากจนเกินไป ก็จะทำให้ลูกช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ หาเงินเองไม่เป็นใครๆก็รักลูก
แต่ต้องรู้จักวิธีรักลูก ให้เป็นด้วย ตัวอย่างจากวอร์เรน บัฟเฟตต์ ที่เป็นมหาเศรษฐีลำดับต้นๆของโลก ได้สอนลูกหลานของเขาว่าลูกๆ จะต้องเผชิญกับปัญหา และหนทางของพวกเขาเองถึงแม้ลูกๆ จะรู้ว่า มีพ่อผู้เป็นมหาเศรษฐีคอยช่วยเหลืออยู่เบื้องหลัง
แต่ก็ต้องลงมือ ลงแรงทำด้วยตัวเองบัฟเฟตต์ได้ ให้มรดกแก่ลูกหลาน แค่พอประมาณเพราะเขาไม่ต้องการให้ลูก รักสบายจนเกินไปเขามีความคิด ที่ว่าผมจะให้เงินกับลูกๆในจำนวนที่มากพอ
ที่เขาจะสามารถนำไปทำอะไรต่อได้ แต่ไม่มากพอที่พวกเขาไม่ต้องทำอะไรเลย นั่นเป็นความคิดของคนที่เป็นถึงเศรษฐีอันดับต้นๆของโลก ที่ไม่ต้องทำอะไรก็ยังมีกินมีใช้ ได้ทั้งชีวิต แต่เขากลับไม่สอนลูกหลานแบบนั้น เพราะเขารู้ดีว่า การให้ที่มากจนเกินไป เป็นเรื่องที่อั น ตร าย และเป็นการทำร้ ายลูกทางอ้อม
โบราณได้มีสุภาษิต ที่ว่า สอนลูกจับปลาไม่ใช่จับปลาให้ลูกกิน เพราะการจับปลาให้ลูกเขาจะได้กินปลา แค่วันนั้น วันเดียวแต่ถ้าสอนให้ลูกจับปลาเป็นเขาจะหากินได้ไปทั้งชีวิต สิ่งที่ควรให้ลูกมากกว่าเงิน
คือการที่ให้เขา มีโอกาสที่จะได้เรียน มีวิชาความรู้ ติดตัวมากพอ ที่เขาจะสามารถใช้ชีวิตและเอาตัวรอดได้ ถ้าหากวันหนึ่งคุณไม่ได้อยู่ คอยช่วยเหลือเขาจากข้างหลัง คุณก็สามารถที่จะมั่นใจได้ว่าลูกๆ จะอยู่ได้ด้วยลำแข้งของตัวเอง
ขอขอบคุณ Junjaonews
